ดูข่าวเรือล่มแล้วใจหาย ฟังคุณลุงผู้รอดชีวิตจากเหตุการณ์ครั้งนี้ ที่สูญเสียภรรยา ลูกสาว ลูกเขย และหลานสาวที่เพิ่งจะ 18 เดือน คุณลุงบอกว่าทั้งครอบครัวเหลือผมแค่คนเดียว แล้วผมจะอยู่ยังไง? 😫 ผมเตรียมชุดมาเปลี่ยนให้พวกเขาครั้งสุดท้าย ลุงพูดไปร้องไห้ไป … ฟังไปน้ำตาก็ไหลตามลุง …

---

ครั้งหนึ่งตัวเราเองก็เคยเจอเหตการณ์นี้ แต่โชคดีกว่าตรงที่ได้กลับบ้านอย่าง(เกือบ)ปลอดภัย..
สมัยที่ทำงานรีเซฟชั่น เราก็จะได้ไป inspection ทัวร์ของบริษัทต่างๆ อยู่หลายครั้ง แต่มีเหตุการณ์ครั้งหนึ่งที่จำฝังใจมาก คือ ตอนที่ออกเรือจากฝั่ง ล่องทั้งวันไม่มีฝน มีแต่แดด อากาศดูปรกติดี แต่พอตกเย็นขาล่องเรือกลับเข้าฝั่ง .. จู่ๆ ฟ้าก็ครึ้มมา และฝนตกฟ้าร้อง .. พี่จีนคร่าาาา ถ่ายรูปท้องฟ้าทั้งเปิดแฟลช ฟ้าก็ฟาดสายฟ้าลงมากลางทะเล ดีนะไม่ลงที่หัวของมัน … แล้วสักพักก็เกิดคลื่นลมแรง คลื่นสูงปะทะกับเรือจนเอนเอียง .. เราก็กอดและปลอบใจเพื่อนที่ไปด้วย เพราะนางคงจะกลัวจนตัวสั่น และให้นางใส่เสื้อชูชีพไว้ และบอกนางไว้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอใส่เสื้อชูชีพไว้นะ ห้ามเกาะตัวเรือและพยายามว่ายน้ำออกไปให้ไกลจากตัวเรือให้มากที่สุด ถ้ามีอะไรก็ตามที่ลอยน้ำห่างจากตัวเรือก็เกาะอันนั้นไว้..

(ณ จุดนั้น ในใจนี่นึกถึงพ่อแม่และกล่าวอโหสิกรรมไปกับหลายสิ่ง้ลยด้วยซ้ำ 😂)

และเหตุการณ์ในครั้งนั้น บวกกับเหตุการณ์เรือล่มในครั้งนี้ .. มีสิ่งหนึ่งที่ผู้ประกอบการ หรือผู้นำเที่ยวควรใส่ใจเพิ่มเติม คือ การสอนนักท่องเที่ยวให้ใส่เสื้อชูชีพอย่างถูกต้อง และถูกวิธี เพราะตอนนั้นเราเห็นชัดเลยว่าหลายๆคนใส่เสื้อชูชีพไม่เป็น การที่ต้องสอนนักท่องเที่ยวให้ใส่ ไม่ได้หมายความว่าเขาโง่ แต่เป็น safety first สำหรับตัวนักท่องเที่ยวเอง และธุรกิจของคุณด้วย เหมือนตอนขึ้นเครื่องบินทุกครั้ง สายการบินจะมีการแสดง แนะนำเรื่องของความปลอดภัยหากเกิดเหตุอะไรขึ้นอยู่เสมอ แม้แต่เรื่องการรัดเข็มขัด ที่เป็นเรื่องง่ายๆ แต่ทางสายการบินก็ไม่ละเว้น…

ปล. ช่วงหน้าฝนควรเช็คข่าวสารประกาศจากกรมอุตุฯ ดีๆ นะคะ (สมัยทำงาน front desk เช็คสภาพอากาศทุกเช้าเลย เพราะว่าลูกค้าชอบมาถามว่าฝนจะตกไหม ฝนจะหยุดตกเมื่อไหร่ แดดจะออกไหม จนบางทีคิดว่านี่เป็นกรมอุตุฯ ไปแล้ว) แต่ทางที่ดีละเว้นการท่องเที่ยวทางทะเลในช่วงหน้าฝนจะดีที่สุด.

---

ชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ ไม่จากเป็นก็จากตาย จากเป็นยังดีหน่อยคือได้บอกลา แต่จากตายนี่สิไม่มีคำลา คำเตือนอะไรล่วงหน้าจริงๆ ..

ย้อนนึกถึงตอนที่เสียพ่อ .. ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราเองก็ยุ่งๆ ไม่ได้โทรคุยกับทางบ้าน เขียนข้อความคุยก็แต่กับแม่ วันนั้นทั้งวันพ่อท้องเสีย พ่วงมาจากตอนกลางดึกคืนที่ผ่านมา จนพ่อเข้าโรงพยาลเพราะสภาวะช็อค.. เราเองก็ได้แต่คอยฟังข่าวจากน้องสาวและแม่ เราเองก็เปิดเพลงอยู่น้องสาววิดิโอคอลมา เพื่อจะให้เห็นหน้าพ่อครั้งสุดท้ายจากห้อง ICU นี่เปิดเพลงไปน้ำตาไหลไป วิ่งเข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำ แล้วก็รีบออกมาเปลี่ยนเพลง เปิดเพลงต่อ … เป็นช่วงที่ไม่ได้คุยกับพ่อก่อนที่ท่านจะเสียเลย ไม่ได้เห็นหน้าตา หรือรอยยิ้มในวันธรรมดาก่อนที่พ่อจะไปเลย 😭